OGÓLNOPOLSKIE FORUM ADOPCYJNE

Centaurus

TAK BYŁO

Ktoś powiedział, że od cierpienia, które się widzi jedynie można odwrócić oczy, lecz gdy je przeżywasz, nie ma drogi ucieczki.

Fabian ogląda świat przez zardzewiałe kraty. Niechciany, zapomniany. Stary sznurek opina się ciasno wkoło pyska. Głośno rży - ale odpowiada mu cisza. Na nic nawoływanie, nikt nie nadejdzie. Nie ma odsieczy. Nie ma przyjaciół, nie ma drogi na pastwisko. To się nie skończy jak bajka, a świat nie jest sprawiedliwy.

Przychodząc na świat nie wiedziałeś, że kraj w którym się rodzisz jest największym w Europie eksporterem koni na mięso. Ponad 100 tys koni rocznie odchodzi tu w cieniu statystyk, i nigdy nie wraca.

Ty, Fabianie, masz tylko powiększyć statystykę. Kiedy noga uderzy o trap, dalej nie będzie już nic. Tęczowy Most, o którym już śnisz ? A jeśli on nie istnieje ? Jeśli na marne twa dzielność, na nic cierpienie, nie ma nagrody, wiecznych pastwisk wiecznie zielonych ?

Fabian, koń jakich tysiące. Fabian, którego szczęście pominęło rozdając dobre karty. Nie dało pochodzenia, ani pięknego ruchu. Nie dało nadziei. Los obdarował małą komórką, z której pewnego dnia siłą zabrał Cię handlarz - bo przecież chciałeś tam żyć, bez luksusów, ale miałeś swój świat, świat zwykłego, szarego konia. Miałeś swój łańcuch i swój skrawek betonu wysłany słomą. Marne to było - ale Twoje..

Wtedy, gdy pierwszy raz ładowali Cię na ciężarówkę, wtedy po raz pierwszy widziałeś słońce, i czułeś wiatr w grzywie, wtedy po raz pierwszy poczułeś siłę w kopytach, i zobaczyłeś jak bezkresny jest świat wkoło Ciebie. Może żal, że to widziałeś. Żal, że skubnąłeś zielonej trawy, zanim Cie szarpnęli, żal że wiatr zahuczał Ci w uszach - trudniej będzie umierać.

Fabian spuszcza głowę przez uchyloną kratę - rży raz jeszcze. Potem zwiesza głowę i wtula się w kąt brudnego boksu. Handlarz zamyka kratę i wyprasza nas rzucając sarkastycznie "nie ma co się gapić, mięso to mięso, tylko jeszcze na nogach, ale w puszce mu będzie bardziej do twarzy". Dla nas ten kawałek mięsa ma imię - Fabian. Czuje, cierpi i ma nadzieję. Tej ostatniej nie umiemy go pozbawić..

Ktoś z Was powie, że nie ocalimy wszystkich - będzie miał rację. Ale chociaż wykupując Fabiana nie ocalimy świata - dla niego zmieni się wszystko. Takie konie odchodzą w milczeniu, w ciszy własnej bezsilności. Usłyszmy ich niemy krzyk, podarujmy za tak niewiele tak wiele.

Życie Fabiana to 2900 zł. Musimy spłacić konia do 8 lipca. Dzień później, jeśli nie stawimy się z pieniędzmi, handlarz opuści przed nim trap. Po raz drugi w życiu poczuje nasz Fabian słońce, wiatr i piasek pod kopytem. A potem wejdzie po trapie, zostawiając za sobą nadzieję i wiarę. Mówi się, że taka kolej rzeczy, ale kiedy patrzymy głęboko w pełne przerażenia i niezrozumienia oczy Fabiana - tak trudno nam wyłapać sens tych słów..

Fabian jest już w naszym ośrodku. Dzięki Waszej pomocy kolejny koń trzymał szansę na dalsze życie.

Fabiana czekają teraz szczepienia, odrobaczenie oraz wizyta kowala.

Bardzo dziękujemy za wsparcie jakie mu okazaliście i tradycyjnie już zapraszamy do odwiedzin Smile

Staffikowa

Czytałam opis... i aż zachciało mi się płakać Sad

Biedny Fabian i biedne inne konie, których los nie obdarzył szansą na lepsze życie. Mam nadzieję, że teraz jego życie zmieni się na lepsze. Trzymam za Fabiana kciuki Smile

Centaurus

Fabianek ma dom Smile